Vanaf het begin ben ik betrokken bij Kamp van Koningsbrugge. Ik verzorg onder andere de screening van de kandidaten vooraf en de nazorg achteraf. Het bijzondere aspect voor mij aan dit programma, is dat het een specifieke groep kandidaten trekt die een andere manier van ‘screenen’ vraagt. De kandidaten kenmerken zich door een hoge mate van autonomie, emotionele stabiliteit, nauwelijks psychopathologie en goede kennis van hun eigen fysiek. De keerzijde hiervan is dat ze ook vaak wat rigide zijn, beperkt zicht hebben op hun mentale functioneren en het moeilijk vinden om zich kwetsbaar op te stellen. Voor mij is het in de screening dan ook hard werken om te zien of hier nog beweging in te krijgen is en waar hun eventuele blinde vlekken liggen. Na het programma is de nazorg enorm van belang om de kandidaten goed te laten herstellen en de ervaring in te bedden in hun gewone leven. Voor iedereen is het een vormende gebeurtenis in hun leven, dus dat kan een hoop losmaken. Zo waren er bijvoorbeeld kandidaten die na afloop depressieve klachten ontwikkelden omdat ze weer moeilijk konden aarden in hun eigen leven. Ook waren er kandidaten die geconfronteerd werden met bijvoorbeeld gebeurtenissen uit het verleden, waar ze nu mee aan de slag wilden.